Home

naamgeving

Naamgeving is de praktijk van het toekennen van namen aan entiteiten. Het omvat persoonlijke namen, plaatsen, organismen, producten, merken en concepten. Het dient om te identificeren, onderscheiden en te organiseren.

In onomastiek reflecteren naamgeving-systemen taal, cultuur en geschiedenis. Persoonlijke namen volgen normen met betrekking tot syntax,

In de wetenschap regelen nomenclatuurnormen de naamgeving van organismen en chemische verbindingen. Binomiale nomenclatuur gebruikt twee

In de geografie bestudeert toponymie plaatsnamen. Er bestaan standaarden voor standaardisatie en transliteratie, vaak via nationale

In industrie en technologie omvat naming processen zoals branding, domeinnamen, bestandsnaamconventies en versiebeheer. Belangrijke elementen zijn

Proces en uitdagingen: naamgeving volgt doorgaans stappen zoals ideeontwikkeling, checks op conflicten en beschikbaarheid, juridische due

gender
en
familie-
versus
voornamen;
de
combinatie
van
voornaam
en
achternaam
bepaalt
de
identiteit;
naamswijzigingen
kunnen
optreden
bij
huwelijk,
juridische
procedures
of
andere
omstandigheden.
termen.
Codes
zoals
het
International
Code
of
Zoological
Nomenclature
(ICZN),
het
International
Code
of
Nomenclature
for
algae,
fungi,
and
plants
(ICN)
en
het
International
Code
of
Nomenclature
for
Prokaryotes
(ICNP)
hanteren
principes
zoals
prioriteit,
typificatie
en
Latijnse
vormen;
namen
worden
gepubliceerd
in
erkende
werken
met
referenties.
instanties
en
internationale
panels
zoals
UNGEGN
(United
Nations
Group
of
Experts
on
Geographical
Names).
Plaatsnaamwijzigingen
kunnen
plaatsvinden
om
politieke,
culturele
of
moderne
ontwikkelingen
weer
te
geven;
lokale
contexten
spelen
een
belangrijke
rol.
controles
op
handelsmerkrechten,
culturele
gevoeligheden,
lokalisering
en
governance
van
namen.
diligence,
lokalisering
en
lange
termijn
stabiliteit.
Ethiek
en
inclusiviteit
zijn
bepalend;
in
sommige
gevallen
leiden
naamswijzigingen
tot
revisie
van
bestaande
termen
of
entiteiten.