myoblasten

Myoblasten zijn onrijpe spiercellen die dienen als voorloper van skeletspiervezels. Ze zijn mononucleair, kunnen blijven delen en differentiëren tot spiercellen die later samenvoegen tot mature spiervezels. Myoblasten ontstaan tijdens de embryonale ontwikkeling uit mesodermale weefsels.

During embryonale myogenese komen myoblasten uit het paraxiale mesoderm via het dermomyotoom van de somieten. Ze ontstaan in golven die primeire en secondaire myogenese worden genoemd en samen alle skeletspiervezels van het lichaam vormen. De commitment tot de spierlijn wordt gereguleerd door myogene regulerende factoren zoals Pax3/7, Myf5 en MyoD; differentiatie en fusie tot myotubes verlopen onder invloed van Myogenin en MRФ4.

Myoblasten fuseren met elkaar om myotubes te vormen, die uitgroeien tot mature skeletspiervezels met sarcomeerstructuren. Fusie vereist specifieke fusie-eiwitten en groeifactoren en markeert een cruciaal stadium in de vorming van spierweefsel.

In volwassen skeletspier ligt een reservepool van myoblasten, de satellietcellen, die Pax7-positief zijn en tussen het basale membraan en de spiervezel liggen. Bij spierbeschadiging of toegenomen belasting activeren deze satellietcellen, delen zich en differentiëren ze tot nieuwe myoblasten die kunnen fuseren met beschadigde vezels of onderling zodat spierherstel en groei mogelijk is.

In onderzoek dienen myoblasten als model voor spierontwikkeling en regeneratie; een veel gebruikte cellijn is C2C12, die in cultuur differentiatie tot myotuben en spiervezels vertoont.