minimumloonregels

Minimumloonregels zijn de wetten en regels die bepalen welk loon een werknemer minimaal moet verdienen. Ze bestaan doorgaans uit een wettelijk minimumloon en, waar van toepassing, sectorale of cao-minimumlonen. Het doel is onderbetaling tegen te gaan en een eerlijk loon te waarborgen, met extra aandacht voor jonge werknemers, oproepkrachten en mensen in loondienst.

De hoogte en indeling van het minimumloon hangen vaak af van leeftijd en arbeidsduur. Het minimumloon kan worden uitgedrukt als een maandelijks bedrag of als een uurloon, en het loon wordt vaak pro rata berekend bij deeltijdwerk of wisselende uren.

Wie onder de regels valt: in veel landen geldt het minimumloon voor werknemers in loondienst die een bepaalde minimumleeftijd hebben bereikt. Jongeren hebben doorgaans een lagere categorie met een bedrag dat passend is bij hun leeftijd. Uitzonderingen bestaan voor stagiaires, leerling-krachten of mensen in bepaalde opleidingen.

Daarnaast kunnen cao-afspraken in sectoren een hoger minimumloon bepalen. In die gevallen geldt het cao-minimumloon boven het wettelijke minimum.

Handhaving en naleving: de overheid is verantwoordelijk voor toezicht en handhaving. In Nederland heeft de Inspectie SZW taken op dit gebied; bij afwijkingen kunnen sancties volgen zoals boetes en achterstallig loon.

De regels verschillen per land, maar hebben hetzelfde doel: voorkomen dat werknemers onder de afgesproken loon gaan verdienen en zo inkomenstekorten tegen te gaan.