minimumloon

Minimumloon is het laagste brutoloon dat wettelijk aan een werknemer betaald mag worden voor arbeid in een bepaalde periode. Het doel is inkomensbescherming en het bieden van een basisniveau voor eerlijke beloning, met oog voor leefbaarheid en gelijke kansen op de arbeidsmarkt.

In Nederland is het minimumloon vastgelegd in de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag (Wmm). Het bedrag wordt jaarlijks vastgesteld door de overheid en tweejaarlijks aangepast aan inflatie en economische ontwikkelingen. Het minimumloon geldt doorgaans voor een volwaardig dienstverband; voor jongeren tot 21 jaar geldt een jeugdloon dat minder is en procentueel oploopt naarmate de leeftijd toeneemt. Daarnaast kunnen cao’s voor specifieke sectoren hogere lonen verplicht stellen.

Naast de wettelijke norm kunnen cao-afspraken en bedrijfsovereenkomsten hogere lonen regelen voor bepaalde groepen of functies. Het minimumloon geldt meestal naar rato bij deeltijdwerk, zodat de beloning aansluit bij de arbeidsduur.

Betaling en extra’s: het minimumloon wordt als bruto loon uitbetaald. Naast het bruto loon ontvangen werknemers vakantiegeld, doorgaans ongeveer 8 procent van het bruto jaarloon, uitgesproken in een vaste periode. Het nettoloon wordt uiteindelijk bepaald door belastingen, premies en eventuele andere inhoudingen.

Impact en beleid: het minimumloon beïnvloedt de koopkracht en armoedebestrijding, maar staat ook ter discussie in relatie tot werkgelegenheid en productiviteit. Beleidsmakers proberen het minimumloon mee te laten groeien met prijsstijgingen en welvaart, terwijl werkgevers en vakbonden streven naar leefbare beloningen en economische duurzaamheid.