onderbetaling

Onderbetaling is het verschijnsel waarbij een werknemer minder loon ontvangt dan verschuldigd volgens de arbeidsovereenkomst, cao of de wet. Dit kan betrekking hebben op een te laag loon, ontbrekende of onjuiste betaling van overuren, of inhoudingen op het loon die niet zijn toegestaan. Ook het niet betalen van vakantietoeslag of het niet voldoen aan het minimumloon valt hieronder.

Oorzaken van onderbetaling zijn onder meer foutieve berekeningen, onjuiste toepassing van het minimumloon of looncomponenten, ontbrekende of onrechtmatige inhoudingen, en vertraging in betaling. Soms ontstaat onderbetaling door een verkeerde beoordeling van de arbeidsrelatie (bijvoorbeeld beroep op een ongebruikelijke salarisstructuur of toeslagen) of door fouten in salarisadministratie. CAO-afspraken kunnen bovendien hogere lonen voorschrijven; als die niet worden nagekomen, kan sprake zijn van onderbetaling.

In Nederland geldt dat werknemers minimaal het wettelijke minimumloon moeten ontvangen en dat vakantiegeld en andere arbeidsvoorwaarden correct moet worden uitbetaald. Een loonstrook moet duidelijk vermelden wat bruto, aan inhoudingen en netto overblijft. Werkgevers zijn verantwoordelijk voor een correcte salarisadministratie. Bij vermoeden van onderbetaling kunnen werknemers zich wenden tot hun werkgever, een vakbond of de Arbeidsinspectie (SZW). Niet uitgesloten is een juridische route via een rechter of een onafhankelijke bemiddelaar om achterstallig loon te vorderen.

Wat te doen bij vermoedelijke onderbetaling: verzamel loonstroken en arbeidsovereenkomsten, bespreek het met HR of de werkgever, en dien anders een formele klacht in bij SZW of schakel juridisch advies in. </br>Een snelle aanpak kan helpen misstanden te voorkomen en rechtmatige betaling te waarborgen.