mineralenarme

Mineralenarme is een term die in de bodemkunde en de voedingswetenschap wordt gebruikt om aan te geven dat er weinig mineralen aanwezig zijn. In bodems verwijst het naar gebieden met lage concentraties aan minerale voedingsstoffen zoals kalium, fosfor, calcium en magnesium. In voeding spreekt men van een mineralenarm dieet wanneer de dagelijkse voeding onvoldoende mineralen levert om aan de aanbevolen hoeveelheden te voldoen.

Oorzaken en gevolgen in de bodem: Mineralenarmheid ontstaat vaak door uitspoeling door regen, erosie, zure pH en intensieve teelt. Dit leidt tot minder beschikbaarheid van nutriënten voor planten, lagere gewasopbrengsten en minder voedingskwaliteit van voedsel. Langdurige mineralenarmheid kan de bodemvruchtbaarheid schaden.

Beheer en herstel: Om mineralenarme bodems te verbeteren, passen agrariërs bemesting, organische stoftoename en kalk toe om pH en basenbeschikbaarheid te verhogen. Rotatiegewassen en grondbewerkingsmaatregelen kunnen ook helpen. Regelmatig bodemonderzoek ondersteunt het afstemmen van nutriëntenlevering op de feitelijke behoefte van gewassen.

Voeding en gezondheid: In de voedingscontext kunnen mineralenarme diëten leiden tot tekorten zoals ijzergebreksanemie, calciumtekort en andere mineralentekorten. Tekorten veroorzaken gezondheidsproblemen; diagnose gebeurt via klinische evaluatie en laboratoriumtests. Behandeling omvat dieetveranderingen, verrijkte producten of supplementen onder begeleiding van een zorgprofessional.

Samengevat betreft mineralenarme een concept dat zowel bodem- als voedingssystemen beïnvloedt en vraagt om gericht beheer en monitoring om de mineralenvoorziening te waarborgen.