medicijntoediening

Medicijntoediening is het proces waarbij geneesmiddelen bij een patiënt worden toegediend met als doel een gewenste werking te bereiken en bijwerkingen te minimaliseren. Het omvat systemische toediening, zoals orale inname en injecties (intravenieus, intramusculair, subcutaan) en inhalatie; en lokale toepassingen zoals crèmes en zalven, oog- en oorproducten, en rectale toediening.

Belangrijke uitgangspunten bij medicijntoediening zijn veiligheid en juistheid. Veelzorginstellingen hanteren de zes juiste: de juiste patiënt, het juiste middel, de juiste dosis, de juiste toedieningsroute, het juiste tijdstip en de juiste documentatie. Voor elk middel geldt controle op allergieën, mogelijke interacties met andere geneesmiddelen, contra-indicaties en de stabiliteit van de toediening.

Het proces omvat voorschrijven, controleren en toedienen door bevoegde professionals, en een zorgvuldige registratie van alle handelingen en waarnemingen. Patiënten ontvangen instructies over werking, mogelijke bijwerkingen en wat te doen bij een vergeten dosis of bij negatieve reacties. Monitoring kan bestaan uit klinische observatie en, afhankelijk van de toedieningsroute, relevante vitale functies of laboratoriumparameters.

Risico’s bij medicijntoediening zijn onder meer medicatiefouten, verkeerde dosering, foutieve toedieningsroute, duplicatie van middelen en interacties. Preventie vereist duidelijke communicatie, dubbele controles, waar mogelijk barcodescanning en het gebruik van elektronische voorschriften en gestandaardiseerde protocollen.

Specifieke aandacht gaat uit naar kwetsbare groepen zoals kinderen en ouderen, en naar patiënten met nier- of leverfunctiestoornissen of andere aandoeningen die de dosering beïnvloeden. Doelgerichte educatie voor patiënt en naasten ondersteunt veilige en effectieve medicijntoediening. Technologie, waaronder elektronische voorschriften en klinische decision support, draagt bij aan veiligheid en efficiëntie.