magnetisatie
Magnetisatie is de mate waarin een materiaal een netto magnetisch moment per volume bezit. Het wordt meestal weergegeven als de magnetisatievector M. In een magnetisch veld H geeft de constitutieve relatie B = μ0(H + M) de magnetische fluxdichtheid aan, waarbij μ0 de vrije ruimte-permeabiliteit is. De magnetisatie kan ontstaan door externe velden die de microscopische magnetische momenten richten, maar ook uit bindende wisselwerkingen tussen atomen, soms zelfs spontaan in bepaalde materialen.
Er zijn verschillende vormen van magnetisme. Diamagnetische materialen vertonen een zwakke, tegengestelde magnetisatie ten opzichte van
Bij ferromagneten spelen magnetische domeinen een centrale rol. In afwezig veld zijn de domeinen misaligned, waardoor
Typen magnetisme omvatten diamagnetisme, paramagnetisme, ferromagnetisme, ferrimagnetisme en antiferromagnetisme. Voorbeelden: ijzer en nikkel (ferro), magnetiet en
Toepassingen variëren van permanente magneten in motoren en generatoren tot zachte magneten in transformatoren en magnetische