luchtweginfecties

Luchtweginfecties vormen een verzamelnaam voor infecties van het ademhalingssysteem, veroorzaakt door virussen of bacteriën. Ze kunnen de bovenste luchtwegen aantasten (neus, bijholten, keel en oren) of de lagere luchtwegen (trachea, bronchiën en longen) en variëren van milde verkoudheid tot ernstige longontsteking.

Oorzaken en voorbeelden: Virale infecties domineren, met rhinovirus, influenza, RSV en coronavirussen als veelvoorkomende oorzaken. Bacteriële infecties komen voor bij longontsteking en sommige oor-/bijholteontstekingen, vaak door Streptococcus pneumoniae en Haemophilus influenzae.

Transmissie en risicofactoren: Infecties worden meestal overgedragen via druppeltjes en aerosolen bij hoesten, niezen of praten, en via contact met besmette oppervlakken. Risicofactoren zijn jonge kinderen en ouderen, roken, chronische ziekten (bijv. astma, COPD, diabetes) en een verzwakt immuunsysteem.

Kliniek en diagnose: Symptomen variëren van neusverkoudheid en keelpijn tot hoesten, koorts en kortademigheid. De diagnose wordt gesteld op basis van het klinisch beeld, aanvullende tests (zoals PCR- of antigeentests) en beeldvorming bij verdenking op longontsteking.

Behandeling: Virale luchtweginfecties vragen meestal om ondersteuning. Antibiotica zijn alleen aangewezen bij bacteriële infecties zoals longontsteking of bepaalde oor-/bijholteontstekingen; bij ernst kan ziekenhuisopname en antivirale medicatie nodig zijn.

Preventie en impact: Vaccinatie tegen influenza en pneumokokken, goede handhygiëne, ventilatie en gerichte maatregelen verminderen risico. Antimicrobiële stewardship helpt resistentie te beperken.

Prognose en complicaties: De meeste infecties verlopen mild, maar complicaties zoals longontsteking, empyeem, sepsis of ademnood kunnen optreden, vooral bij kwetsbare groepen.