literaalen

Literaalen zijn geschreven constantwaarden die rechtstreeks in de broncode staan en precies die waarden vertegenwoordigen. Ze zijn onveranderlijk en onderscheiden zich van variabelen of bewerkingen die tijdens de uitvoering worden berekend. Een literaal geeft bij het lezen van de broncode direct de waarde aan die in het programma wordt gebruikt.

Typen literaalen zijn onder meer numerieke literaalen (bijv. 42, 3.14), stringliteraalen (bijv. "Hallo wereld"), karakterliteraalen (bijv. 'a' in talen die dit onderscheid kennen) en booleaanse literaalen (true of false). Veel talen kennen ook null- of none-literaal zoals null, nil of None, die de afwezigheid van waarde aangeven. Daarnaast bestaan samengestelde literaalen of collectie-literaalen, zoals lijsten, arrays of objecten, bijvoorbeeld [1, 2, 3] of {"key": "value"} in talen die deze syntax ondersteunen.

Semantiek en typen: een literaal heeft doorgaans een vast type dat door de taal wordt vastgesteld. In statisch getypeerde talen kan het expliciet of impliciet getypt zijn; in dynamische talen wordt het type bepaald tijdens runtime. Sommige talen kunnen literaalen ook als compile-time constanten evalueren.

Gebruik: literaalen dienen als directe bronnen van waarden, bijvoorbeeld voor initialisatie van constante data of als argumenten in expressies. Samengestelde literaalvormen bieden een manier om direct complexe data te creëren zonder aparte constructies.

Samenvattend vormen literaalen de kern van directe, onveranderlijke waarden in programmeertalen en spelen ze een sleutelrol bij datarepresentatie en codeleesbaarheid.