levensvatend

Lev ensvatend is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets in staat is om leven te behouden of te ondersteunen onder bepaalde omstandigheden. Het woord wordt vooral gebruikt in professionele en wetenschappelijke contexten, zoals geneeskunde, biologie, ecologie en ethiek. Een gangbaar Engels equivalent is viable, of life-sustaining in specifieke toepassingen.

Etymologisch gaat levensvatend terug op leven en de suffix -vatend, waarmee een participiale vorm ontstaat die capaciteit of neiging uitdrukt. Het verwante zelfstandig naamwoord is levensvatbaarheid, met betekenis viabiliteit of de mate waarin iets levensvatbaar is. In het dagelijks taalgebruik is levensvatend minder gebruikelijk dan levensvatbaar, maar beide vormen worden herkend in vakliteratuur en beleidsdocumenten.

Toepassingen en voorbeelden: in de neonatologie beschrijven artsen soms de levensvatbaarheid van een premature baby in termen van of en wanneer levensondersteunende zorg gerechtvaardigd is, afhankelijk van medische mogelijkheden. In de intensivecare kan sprake zijn van levensvatende behandeling—zoals mechanische ademhaling of kunstmatige voeding—die bedoeld is het leven te handhaven. In de ecologie kan een organisme als levensvatend worden beschouwd als het in een bepaald milieu kan overleven en zich voortplanten. In ethische en beleidscontexten kan de vraag naar levensvatbaarheid een rol spelen bij besluiten over het wel of niet voortzetten van levensverkortende zorg.

Zie ook: levensvatbaarheid. Beoordelingscriteria voor levensvatendheid zijn context- en technologieafhankelijk en variëren over tijd en plaats.