kalksteenformaties

Kalksteenformaties zijn sedimentaire rotsformaties die hoofdzakelijk bestaan uit calciumcarbonaat (CaCO3), meestal in de vorm van calciet. Ze ontstaan door afzetting van kalkhoudende materialen in mariene omgevingen, vaak over lange tijdperken. Biogene kalksteen ontstaat door ophoping van skeletjes en resten van organismen zoals koralen, sponzen, foraminiferen en algen; chemische kalksteen ontstaat door directe precipitatie van CaCO3 uit zeewater of door samenstelling van sedimenten. Door combinatie van afzetting, lithificatie en biologische activiteit vormen kalksteenformaties wereldwijd uit.

De vormen variëren van ondiepe koraalriffen en kalksteenbanken tot kliffen, grotten en dolminen. Lokale omstandigheden zoals waterdiepte, temperatuur, samenstelling van het water en de aanwezigheid van micro-organismen bepalen de sedimentaire samenstelling en de textuur van de formaties. Kalksteenformaties kunnen ook fossiele inhoud bevatten, waardoor ze belangrijke bronnen zijn voor paleontologie en stratigrafie.

Veel kalksteenformaties ondergaan karstprocessen doordat calciet oplost in water dat kooldioxide bevat. Dit veroorzaakt grotten, dolines en ondergrondse kanalen. In grotten vormen speleothemen zoals stalactieten en stalagnieten door afzetting van CaCO3 uit druppelend water.

Economisch en bouwkundig zijn kalksteenformaties een belangrijke bouwsteen en grondstof voor cement. Ook leveren ze in geowetenschappen informatie over ouderdom, deposities en het paleoklimaat. Wereldwijd geven kalksteenformaties inzicht in oude mariene omgevingen en biodiversiteit.