inwerktijden

Inwerktijden, ook wel inwerkperiode genoemd, is de beginfase van indiensttreding waarin een werknemer de taken, de organisatie en de benodigde vak- en veiligheidskennis onder begeleiding eigen maakt. De invulling van inwerktijden is vaak afhankelijk van de sector en van afspraken in een CAO of in de arbeidsovereenkomst. Het omvat meestal een combinatie van oriëntatie, technische training, praktijkopdrachten, shadowing, mentorschap, veiligheidsonderwijs en evaluatiemomenten.

Tijdens de inwerkperiode leert de werknemer de werkwijze en procedures kennen, krijgt hij of zij praktische ervaring met de werkzaamheden en wordt gestreefd naar het bereiken van volledige bekwaamheid en zelfstandigheid. Er worden vaak duidelijke leerdoelen opgesteld en tussentijdse beoordelingen uitgevoerd om voortgang vast te leggen.

Duur en variatie: de inwerktijd varieert sterk per functie en organisatie. Het kan kort zijn, zoals enkele dagen, maar bij complexere functies kan het ook enkele weken of langer duren. De leerdoelen en de termijn worden meestal schriftelijk vastgelegd in een onboardingplan of opleidingsschema.

Vergoeding en arbeidstijden: in de meeste gevallen geldt dat de medewerker tijdens de inwerktijd gewoon salaris ontvangt volgens de arbeidsovereenkomst en deelneemt aan de reguliere arbeidstijden. Training die verplicht is voor de functie telt doorgaans mee als werktijd; bij externe trainingen of reizen kunnen afwijkende regels gelden.

Relatie met de proefperiode: een inwerkperiode kan gelijktijdig plaatsvinden met een proefperiode, maar is geen synoniem. De proefperiode is een aparte bepaling met eigen regels over beëindiging van het dienstverband.

Doel van inwerktijden is uiteindelijk integratie, veilige en competente uitvoering van de werkzaamheden en een soepele overgang naar reguliere taken.