arbeidsovereenkomst

Een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst tussen een werknemer en een werkgever waarin de werknemer zich verplicht arbeid te verrichten onder leiding en verantwoordelijkheid van de werkgever, in ruil voor loon. De overeenkomst kan schriftelijk of mondeling worden gesloten en vormt de basis van de arbeidsrelatie. In de overeenkomst staan doorgaans belangrijke afspraken zoals functie en taken, arbeidsplaats, werktijden, salaris en de duur van de arbeidsovereenkomst.

Een arbeidsovereenkomst kan worden aangegaan voor bepaalde tijd (tijdelijk) of voor onbepaalde tijd. Andere veelvoorkomende elementen zijn de ingangsdatum, de opzegtermijn, eventuele proeftijd, vakantiedagen en ziekteverlof, en afspraken over pensioen en eventuele bedrijfspolicies. Daarnaast kunnen afspraken over geheimhouding, non-concurrentie of relatiebedingen voorkomen, al mogen zulke bedingen beperkt zijn volgens de wet. De overeenkomst kan ook worden aangevuld door een collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) of bedrijfsreglement.

Beëindiging van de arbeidsovereenkomst kan op verschillende manieren plaatsvinden: bij afloop van een bepaalde termijn, door opzegging van werkgever of werknemer (vaak met een opzegtermijn), of door ontbinding via UWV of de rechter afhankelijk van de reden en het type contract. Bij ontslag kan onder meer een transitievergoeding verschuldigd zijn, afhankelijk van dienstverband en reden van beëindiging. Een beëindiging kan ook in onderling overleg plaatsvinden.

Regelgeving: De arbeidsovereenkomst valt onder het Nederlandse Burgerlijk Wetboek, Boek 7, en wordt aangevuld door CAO’s en bedrijfsreglementen. Het doel is duidelijkheid over rechten en plichten tijdens de arbeidsrelatie en de voorwaarden waaronder die relatie eindigt.