relatiebedingen

Relatiebeding is een clausule in een contract, meestal in een arbeidsovereenkomst of een commerciële overeenkomst, die een partij beperkt in de omgang met bepaalde relaties van de wederpartij. Vaak gaat het om klanten, leveranciers of andere zakelijke relaties. Het doel is om misbruik van koper- of klantenrelaties na afloop van de samenwerking te voorkomen.

Doel en functies: Het beding beschermt goodwill en vertrouwelijke informatie en voorkomt dat vertrekkende werknemers of betrokken partijen contact zoeken met de eigen relaties om andersoortige concurrentie of schade te veroorzaken. Het kan zien op het voorkomen van directe benadering of zakelijke contacten met die relaties door de betrokkene.

Typen en reikwijdte: In arbeidsvoorwaarden kan een relatiebeding werknemers verbieden om gedurende een afgesproken periode na vertrek contact op te nemen met klanten of om zaken te doen met deze relaties. In commerciële overeenkomsten kan het partijen beperken in het aangaan van zakelijke relaties met elkaars relaties binnen een bepaald geografisch gebied of marktsegment. Het relatiebeding onderscheidt zich van een algeheel concurrentiebeding: het richt zich op contacten met specifieke relaties, terwijl een concurrentiebeding de uitoefening van het beroep of bedrijf in bredere zin kan beperken.

Toetsing en geldigheid: De redelijkheid en billijkheid zijn bepalend voor de geldigheid. Het beding moet noodzakelijk zijn ter bescherming van legitieme belangen en mag de vrijheid van handel en beroep niet onnodig beperken. De duur, omvang, aard van de relaties en het toepassingsgebied spelen een rol in de beoordeling.

Enforcement en drafting: Bij overtreding kan contractbreuk en schade volgen. Bij het opstellen is het aan te raden duidelijke definities te gebruiken over wie de relaties zijn, hoe lang het geldt, welke contact- en transactieve verboden gelden, en welke uitzonderingen mogelijk zijn. Juridisch advies kan helpen om de bepaling passend en redelijk te formuleren.