intrigerend

Intrigerend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat een eigenschap beschrijft van iets wat de aandacht trekt en nieuwsgierigheid oproept. Het duidt op iets wat prikkelt, fascineert of juist een mysterie bevat dat verklaard of opgelost wil worden.

Etymologie: De term komt uit het werkwoord intrigereren, ontleend aan het Franse intriguer, met wortels in het Latijnse intricare (ontwarren, in de war brengen). De oorspronkelijke betekenis lag bij het plannen of verrichten van intriges, maar in modern gebruik heeft intrigerend vooral de positieve connotatie dat iets boeiend is.

Gebruik: In literatuur, film en kunst wordt intrigerend vaak toegepast voor verhaallijnen, personages of wendingen die twijfel of nieuwsgierigheid wekken. Het kan ook verwijzen naar een raadsel, een complexe situatie of een gelaagde morele kwestie. De toon kan positief zijn (intrigerende roman) of mild kritisch (een intrigerend maar rommelig verhaal).

Synoniemen en nuance: synoniemen zijn boeiend, fascinerend, prikkelend; tegenhangers zijn saai en oninteressant. De term heeft meestal een positieve of neutrale lading, maar kan afhankelijk van de context ook een meer ambivalente ondertoon dragen, bijvoorbeeld als iets aantrekkelijk maar onduidelijk blijft.

Zie ook: intrige. Vormen van gebruikscontexten zijn onder meer literatuur, filmkritiek en kunstkritiek, waarbij intrigerend doorgaans wijst op een element dat nieuwsgierigheid prikkelt.