filmkritiek

Filmkritiek is het oordeel, de analyse en de interpretatie van films met het doel het publiek te informeren, te ondersteunen en mee te laten discussiëren over wat een film beoogt te doen. Kritiek beoordeelt zowel het vakmanschap van de productie als de artistieke keuzes en de sociale, culturele of politieke implicaties van een film. In tegenstelling tot eenvoudige verbruiksrecensies legt filmmkritiek argumentatief uit waarom bepaalde keuzes wel of niet werken en plaatst het werk in bredere context.

Kerncriteria en benaderingen in filmmkritiek omvatten regie, acteerwerk, montage, cameravoering, geluid en productieontwerp, evenals verhaal, thema's en symboliek. Theoretische kaders variëren van auteurstheorie en formalistische analyse tot socioculturele, feministische of postkoloniale perspectieven. Kritiek kan in korte reviews bestaan, maar ook uit lange, essayistische stukken. Het onderscheid met journalistieke verslaggeving ligt in de nadruk op argumentatie, interpretatie en context in plaats van alleen feiten.

Historisch heeft filmmkritiek zich ontwikkeld vanaf het begin van de cinema en groeide uit tot een wereldwijd vakgebied met diverse tradities. In de twintigste eeuw speelden critici in onder meer Frankrijk en de Verenigde Staten een belangrijke rol bij het bespreekbaar maken van esthetiek en industriekaders. Tegenwoordig verschijnen filmkritieken ook op blogs, podcasts, videorecensies en platforms die een grotere pluriformiteit mogelijk maken en discussies over representatie en technologie stimuleren. Kritiek kan bovendien invloed hebben op festivalselecties en op de vorming van een filmcanon, en blijft onderwerp van debat en reflectie.