interpuncties

Interpuncties is de verzamelnaam voor de leestekens die schrijftaal structureren. Ze geven de grenzen aan van zinnen en zinsdelen, markeren pauzes en toon, en ordenen elementen in lijsten. Door deze leestekens kan de lezer de betekenis en de structuur van de tekst beter onderscheiden.

De belangrijkste interpuncties zijn punt, vraagteken en uitroepteken om zinnen af te sluiten; komma om een korte pauze en scheiding aan te geven; dubbelepunt om in te leiden wat volgt; en puntkomma als tussenstap tussen komma en punt. Daarnaast omvat interpunctie aanhalingstekens (« » of " "), haakjes (), vierkante haken [], en het koppelteken (-) om woorden te verbinden of delen van samenstellingen te scheiden; het ellips-teken (... ) voor een onderbreking of weglating. In sommige contexten wordt ook het middelpunt (·) gebruikt als interpunctie in lijsten of in informatieve notaties, maar dit teken komt zelden voor in gewone Nederlandse proza.

Historisch gezien ontwikkelde interpunctie zich met de drukkunst en redactiestijlen. Hedendaagse stijlrichtlijnen bepalen doorgaans wanneer welk teken gepast is en welke spatiemogelijkheden daarbij horen; de precieze regels kunnen per taal en publicatie verschillen. In digitale vorm blijven leesbaarheidsprincipes centraal staan, met aandacht voor consistente toepassing en typografische ruimte.

Zie ook: typografie, spelling, stijlgidsen en taal- of redactiehandboeken.