koppelteken

Koppelteken is de Nederlandse term voor de hyphen (-) die wordt gebruikt om delen van woorden met elkaar te verbinden. Het doel is de leesbaarheid en de betekenis te verduidelijken. In typografie onderscheidt men vaak verschillende toepassingen: het koppelen van onderdelen in samengestelde woorden en het voorkomen van verwarring tussen woorden of delen ervan.

Veelvoorkomende toepassingen zijn: het vormen van hyphenated compounds en bijvoeglijke naamwoorden vóór een zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld noord-zuid-as of anti-Amerikaanse maatregelen; het koppelen van cijfers en woorden zoals vijftien-jarig contract; en het voorkomen van misverstanden bij afleidingen of leenwoorden. Sommige samengestelde woorden worden zonder koppelteken geschreven (gesloten samenstelling), terwijl andere wél een koppelteken krijgen om de leesbaarheid te verbeteren of ambiguïteit te voorkomen.

Het gebruik van het koppelteken wordt in Nederland en Vlaanderen vastgesteld door de spellingsregels van de Nederlandse Taalunie en door stijlhandleidingen zoals Van Dale en regionale richtlijnen. Het verschil tussen gesloten en met- of zonder koppelteken geschreven vormen hangt af van factoren zoals gevestigde gewoonte, leesbaarheidswinst en het type samenstelling. In tekstproductie geldt doorgaans: kies voor de vorm die het duidelijkst en meest gangbaar is binnen de geldende regels.