industrieel

Industrieel is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar zaken die verband houden met industrie of productie. In de omgangstaal wordt het ook gebruikt om een specifieke esthetiek en ontwerpen te beschrijven die geïnspireerd zijn door fabrieks- en werkplaatsomgevingen. Het woord kan ook als zelfstandig naamwoord voorkomen in termen als industrieel ontwerp of industrieel erfgoed.

In interieur en architectuur verwijst industrieel naar een stijl met ruwe materialen en functionele vormgeving. Kenmerken zijn onder meer onafgewerkte materialen zoals baksteen, staal en beton, zichtbare constructie- en leidingsystemen, hoge plafonds en grote ramen. Meubilair is vaak eenvoudig en robuust, met een voorkeur voor functioneel design en vintage of gerecyclede elementen. De kleuren zijn doorgaans neutraal en gesloten paletten met grijstinten, aardetinten en metaalglans.

De industriële stijl vindt zijn oorsprong in late 20e eeuwse stedelijke ontwikkelingen, wanneer arbeiderswijken en verlaten fabriekspanden opnieuw werden gebruikt als woningen, cafés en kantoren. Het dak van deze aanpak ligt in het koesteren van industriële erfgoed en het tonen van ambachtelijke menselijk werk, eerder dan het verbergen van bouwkundige elementen. In de praktijk wordt industrieel vaak gemengd met andere stromingen en kan het variëren van koel minimalistisch tot warm retro.

Toepassingen zijn veelzijdig: woningen, horeca, kantooromgevingen en meubelontwerp. Kritieken richten zich op het potentieel als koud of onpersoonlijk; voor een evenwichtige ruimte worden vaak zachte texturen, hout en groen geïntegreerd. Duurzaamheid speelt een rol bij het hergebruik van materialen en het behoud van industrieel erfgoed.