hittebronnen

Een warmtebron, ook wel hittebron genoemd, is een systeem of proces dat thermische energie levert aan zijn omgeving. De warmte kan door straling, geleiding en convectie worden overgedragen en kan continu of tijdelijk beschikbaar zijn. De eigenschappen van een warmtebron hangen af van temperatuur, vermogen en toegankelijkheid van de warmte.

Typen warmtebronnen kunnen natuurlijke en kunstmatige bronnen zijn. Natuurlijke bronnen omvatten zonnestraling en geothermie. Kunstmatige bronnen ontstaan door menselijke activiteiten, zoals verbranding van fossiele brandstoffen (gas, olie), biomassa, industriële processen en kernenergie. Ook restwarmte uit industriële installaties of datacenters kan als warmtebron worden ingezet. Een warmtepomp verplaatst warmte van een lagere naar een hogere temperatuurbron en levert daarmee warmte aan de ruimte; in verwarmingsmodus fungeert de bron als onderdeel van het verwarmingssysteem.

Kermerken en overwegingen zijn onder meer de temperatuur en het maximale vermogen, de continuïteit van levering, en de efficiëntie. Milieueffecten variëren: fossiele bronnen brengen CO2 en andere emissies met zich mee, terwijl hernieuwbare bronnen zoals zon en geothermie doorgaans minder milieu-impact hebben. De keuze voor een warmtebron hangt af van beschikbaarheid, kosten, efficiëntie en milieueffecten.

Toepassingen omvatten woning- en gebouwverwarming, industriële procesverwarming en district heating. Ook restwarmte kan worden ingezet voor warmtevoorziening. Veiligheid, regelgeving en correcte installatie zijn van belang, met aandacht voor isolatie en brandveiligheid om warmteverlies en risico’s te beperken.