haarzakje

Een haarzakje, ook wel haarfollikel genoemd, is een structuur in de huid waarin een haargroei plaatsvindt. Het is een invaginatie van de epidermis die doorloopt tot in de lederhuid en in sommige gebieden tot in de onderhuidse weefsels. In de basis van het zakje ligt de haarbol (bulbus) met de haarmatrix, waar cellen delen en het haar vormen; onder deze matrix bevindt zich de haarpapilla, een cluster bloedvaten dat essentiële voedingsstoffen en groeifactoren levert aan het zich ontwikkelende haar.

Anatomisch bestaat het follikel uit verschillende onderdelen. De wand bevat de buitenste wortelhuls (outer root sheath) en de binnenste wortelhuls (inner root sheath), die samen de haarwortel omgeven. Het haar zelf heeft een shaft die door de huid naar buiten groeit. Rondom het follikel liggen talgklieren (glandula sebacea) die olie (sebum) produceren en de follikel vaak inpakt. In sommige gebieden bevinden zich ook apocriene klieren die gekoppeld zijn aan de haarfollikel. De arrector pili-spier hecht zich aan het follikel en kan het haar op laten staan.

Haarfolikel- en haargroei verlopen via een cyclische cyclus: anagen (groei), catagen (overgang) en telogen (rust). De duur van deze fasen varieert per locatie op het lichaam en per persoon. Nieuwe haarstukken ontstaan uit kiemcellen in de bulge-regio van het follikel, die kunnen bijdragen aan regeneratie van het haar.

Klinisch is het haarzakje relevant bij aandoeningen zoals folliculitis (ontsteking van het haarzakje), cystevorming zoals pilair (pilar) cysten en verstoringen van de haargroeicyclus die tot haaruitval kunnen leiden. Het begrip van het haarzakje is daarom central in zowel basis- als klinische huidkunde.