glasvorming
Glasvorming is het proces waarbij een vloeistof bij afkoeling in een amorfe vaste stof overgaat, meestal doordat kristallisatie wordt onderdrukt. Het resultaat is glas, een amorfe toestand waarin geen lange-reeks kristalordening aanwezig is en dat doorgaans isotroop en chemisch doorgaans stabiel is. Bij glasvorming ontstaat een driedimensionaal netwerk van bouwstenen, zoals SiO4-tetraëderdraden in silicateglassen, waartussen bruggen en verbindingen vormen. De aanwezigheid van netwerkverzwakkers of -versterkers (modifiers zoals natrium-, calcium- of kaliumionen) beïnvloedt de structuur en de verwerkbaarheid van het glas door de bindingen en viscositeit te wijzigen.
De glasvorming hangt nauw samen met samenstelling en thermisch geschiedenis. Een glas kan ontstaan wanneer de
Een belangrijke eigenschap is de glasovergangstemperatuur Tg, waarbij het materiaal overgaat van een broske, stijf glas