gewasnutriëntenefficiëntie
Gewasnutriëntenefficiëntie is een begrip uit de agronomie dat aangeeft in hoeverre een gewas de aanwezige en toegepaste nutriënten effectief omzet in oogst. Het omvat zowel de efficiëntie waarmee nutriënten door de plant worden opgenomen als hoe efficiënt die nutriënten vervolgens worden gebruikt om biomassaproductie en rendement te realiseren. De term wordt meestal toegepast op macronutriënten zoals stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K), maar ook op micronutriënten.
Belangrijke componenten zijn: agronomische efficiëntie (AE) – de yieldstijging per eenheid toegepaste nutriënt; herwinningsrendement (RE) – het aandeel
Factoren die de gewasnutriëntenefficiëntie beïnvloeden zijn bodemvruchtbaarheid, bodemtextuur, waterbeschikbaarheid, klimaat, teeltpraktijken en gewastype. Praktische maatregelen om
Het verbeteren van NUE kan zowel economische als milieuvoordelen opleveren door hogere opbrengsten met minder input