gebruikerslicentie

Een gebruikerslicentie, meestal aangeduid als end-user license agreement (EULA), is een juridisch contract tussen een softwareleverancier en de eindgebruiker. Het regelt hoe de software mag worden gebruikt, welke rechten worden verleend en welke verplichtingen van de gebruiker volgen. Vaak wordt de licentie geaccepteerd bij installatie of eerste gebruik. In tegenstelling tot eigendom op zich blijft de leverancier meestal eigenaar van de software; de gebruiker krijgt slechts een recht om ermee te werken onder de voorwaarden van de licentie.

Belangrijke onderdelen zijn onder meer: de reikwijdte van de licentie (welk gebruik is toegestaan), het aantal installaties of gebruikers, platform- en regiobeperkingen, duur van de licentie en beëindigingsvoorwaarden. Daarnaast staan vaak verboden activiteiten genoemd, zoals reverse engineering, kopiëren voor onrechtmatige doeleinden, sublicenties geven, verhuur of doorverkopen. Verder regelen licentievoorwaarden vaak updates en upgrades, gegevensverwerking, privacy en ondersteuning. Een EULA bevat doorgaans ook beperkingen van aansprakelijkheid en uitsluitingen van garanties.

Verwante concepten: een EULA is typisch voor propriety software. Open-source licenties verschillen in doel en publiekrecht, en geven doorgaans bredere hergebruikrechten. Voor cloud- of SaaS-diensten kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn die anders zijn dan voor on-premise software.

Afsluitend geeft een gebruikerslicentie invulling aan de verhouding tussen leverancier en gebruiker, en bepaalt die op belangrijke punten zoals intellectuele eigendom, gebruiksbeperkingen en risicoverdeling.