filtrationsproces

Filtratieproces is een scheidingsmethode waarbij een vloeistof of gas door een filtratiemiddel stroomt en deeltjes die groter zijn dan de poriën achterblijven. Het doel is om onzuiverheden te verwijderen of componenten te scheiden op basis van grootte, structuur of chemische interactie met het filtratiemiddel. De werking berust op mechanische retentie door poriën en op verschijnselen zoals adsorptie en vorming van een filterlaag (het filterkook) die tijdens de filtratie kan groeien en vernieuwd moet worden.

Er bestaan verschillende filtratietechnieken, afhankelijk van druk en filtratiemiddel. Gravitatiefiltratie gebruikt uitsluitend de zwaartekracht, terwijl drukfiltratie de vloeistof door het filter duwt met behulp van pompen of drukverschillen. Filtratie kan plaatsvinden met filtratiemedia zoals papier, zandbedden en keramische of kunststof membranen. Membranefiltratie onderscheidt zich in microfiltratie, ultrafiltratie, nanofiltratie en omgekeerde osmose, elk met een kenmerkende poriegrootte en selectiviteit.

Toepassingen zijn wijdverspreid en omvatten waterzuivering en drinkwaterproductie, voedsel- en drankenindustrie, farmacie, chemische productie en milieutechniek. In veel processen vindt voorbehandeling plaats (bijv. coagulatie en flocculatie), gevolgd door filtratie en meestal een reiniging of terugspoeling van het systeem (backwash bij filterlagen of reiniging in place, CIP bij membranen).

Belangrijke prestatie-indicatoren zijn onder meer de verwijderingsgraad, doorstroomsnelheid (flux) en de drukval over het filtratiemiddel. Fouling en verontreiniging beperken de efficiëntie en vereisen periodieke onderhouds- of reinigingsprocessen. Filtratie blijft een fundamentele eenheid operatie in procesindustrie en drinkwatertoepassingen.

---