scheidingsmethode
Scheidingsmethode is de verzamelnaam voor procedés die worden toegepast om een mengsel op te splitsen in twee of meer zuivere bestanddelen of gewenste componenten. Het doel is vaak zuiverheid te verhogen, scheidingskansen te verbeteren of bestanddelen te isoleren voor verdere analyse of gebruik. Scheidingsmethoden berusten op verschillen in fysische of chemische eigenschappen tussen de componenten, zoals deeltjesgrootte, dichtheid, oplosbaarheid, vluchtigheid of chemische affiniteit.
De meeste scheidingsmethoden in laboratoria en industrie zijn fysische scheidingen, waarbij geen permanente chemische verandering optreedt.
Belangrijke scheidingsmethoden:
Filtratie: verwijdert vaste deeltjes uit een vloeistof of scheidt suspensies door poriën of een filter, op
Decantatie: scheiding van twee niet-mengbare vloeistoffen of van een vaste stof uit vloeistof door afgieten, afhankelijk
Centrifugatie: versnellen van sedimentatie door snelle rotering, waardoor zwaardere componenten sneller scheiden.
Destillatie: scheiding op basis van verschil in kookpunten; de vluchtige component wordt verdampt en gecondenseerd teruggevangen.
Extractie (solventextractie): overdracht van een stof tussen twee niet-mengbare oplosmiddelen, afhankelijk van oplosbaarheid en polairiteit.
Chromatografie: scheiding op basis van verschillende affiniteit met een stationaire fase versus een mobiele fase; omvat
Elk procédé kent specifieke operatiewaarden, tempo en rendement. De keuze hangt af van de aard van het