Home

experimenteert

Experimenteert is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord experimenteren. Het verwijst naar het uitvoeren van proefondervindelijke handelingen om een idee of hypothese te toetsen, vaak met het doel kennis uit te breiden of tot praktische uitkomsten te komen. In wetenschappelijke en technologische contexten wordt experimenteren gezien als een kernmethode van onderzoek; ook in onderwijs en dagelijkse praktijk komt de vorm voor wanneer iemand met verschillende benaderingen probeert tot betere inzichten te komen.

Etymologisch gezien vindt experimenteert zijn oorsprong in het werkwoord experimenteren, dat op zijn beurt teruggaat op

Gebruikelijk is experimenteert in zowel formele als informele teksten. Het drukt een actieve houding uit van

Andere vormen en verwante termen zijn experimenteren (infinitief), experiment (zelfstandig naamwoord) en experimenteel (bijvoeglijk naamwoord). In

het
Franse
experimentar
(expérimenter)
en
uiteindelijk
op
het
Latijnse
experiri
(proberen)
en
experimentum
(proef,
toets).
De
woorden
experiment
en
experimenteel
delen
dezelfde
wortels
en
woordfamilie,
wat
de
band
aangeeft
tussen
het
handelen
van
testen
en
het
verwerven
van
kennis
door
ervaring.
iemand
die
systematisch
verschillende
opties
uitprobeert,
zonder
daarmee
meteen
definitieve
conclusies
te
claimen.
Bijvoorbeeld:
een
onderzoeker
experimenteert
met
verschillende
methoden;
een
leraar
experimenteert
met
nieuwe
lesmaterialen;
een
student
experimenteert
met
een
eigen
onderzoeksopzet.
bredere
zin
verwijst
experimenteert
naar
procesgericht
leren
en
verifiëren
door
middel
van
praktische
tests.