eenheidsmaat

Eenheidsmaat, of eenheid van meting, is een afgesproken maatstaf voor een fysieke grootheid die aangeeft hoeveel van die grootheid in een hoeveelheid aanwezig is. Eenheden zorgen voor eenduidigheid in metingen en communicatie van resultaten, zowel in de wetenschap als in de handel.

In het internationaal systeem van eenheden (SI) zijn er zeven basiseenheden: meter voor lengte, kilogram voor massa, seconde voor tijd, ampère voor elektrische stroom, kelvin voor thermische temperatuur, mol voor hoeveelheid stof, en kandela voor lichtsterkte. Daarnaast bestaan afgeleide eenheden die zijn opgebouwd uit basiseenheden, zoals newton (N = kg·m/s^2) en joule (J = N·m). Naast SI worden nog andere niet-SI eenheden gebruikt in specifieke contexten, zoals liter for volume of hectare voor oppervlakte, met bijbehorende conversiefactoren.

Eenheidsmaat omvat zowel de het definiëren van de juiste maat als de uitvoering daarvan. Metrologie, de wetenschap van metingen, bewaakt de nauwkeurigheid en traceerbaarheid van meetresultaten naar internationale normen via kalibratie en referentiematerialen. Nationale en internationale instituten zorgen voor standaardisatie en kwaliteitssystemen die essentieel zijn voor handel, industrie en wetenschap.

Historisch gezien hebben verschillende maatstelsels naast elkaar bestaan totdat het SI in de jaren 1960 werd uitgerold. De belangrijkste toepassing van eenheidsmaat ligt in het uniform kunnen vergelijken en reproduceerbaar maken van metingen, het bepalen van tolerances en het vaststellen van wetenschappelijke regelmaat. In het dagelijks leven en in professionele omgevingen vormen eenduidige eenheden de basis voor nauwkeurige communicatie over omvang, hoeveelheid en intensiteit.