draagtracht

Draagtracht is een term die in het Nederlands gebruikt wordt voor traditionele klederdracht die historisch gezien in Nederlandse en Vlaamse regio’s gedragen werd. Het verwijst naar een groep regionale kledingstijlen die bestaan uit samengestelde outfits en onderscheidende accessoirecodes. Draagtracht is daarmee geen uniforme stijl, maar een verzamelnaam voor verscheidene lokale kostuums die afhankelijk van streek en gemeenschap sterk kunnen verschillen.

Etymologisch komt het woord voort uit dragen en draagtracht of kostuum; in het Nederlands wordt hiermee uitdrukking gegeven aan de wijze waarop men zich op een bepaalde manier kleedde en presenteerde. Klederdracht was tot in de moderne tijd vooral een dagelijks of ceremonieel verschijnsel in agrarische samenlevingen, waarbij de materialen, kleuren en borduursels vaak aanwijzingen gaven over regio, beroep, afkomst en soms sociale status.

Kenmerken van draagtrachten variëren sterk per regio. Typische onderdelen kunnen bestaan uit blouses of chemises, korsetten of bodices, jurken ofrokken, schorten, mantels of omslagdoeken, kousen en bijzondere schoeisel; hoofddeksels zoals capsen, hoofddoeken of hoeden waren vaak opvallende elementen. Materialen variëren van wol en linnen tot katoen, met vaak handborduursels en patroonmatige decoraties die regionaal bepaald zijn.

Hedendaags gebruik en erfgoed. In de huidige tijd worden draagtrachten meestal gedragen tijdens folklorefestivals, ambachtelijke demonstraties, dansgroepen en museale tentoonstellingen. Reproducties en restauraties worden door erfgoedverenigingen en textielkunstenaars uitgevoerd, terwijl authentieke stukken vaak in families of verzamelingen bewaard blijven. Draagtracht fungeert als symbool van regionale identiteit en culturele geschiedenis.