draadwapening

Draadwapening is een vorm van staalwapening die in concreet wordt toegepast om trekspanningen te weerstaan en scheurvorming te beheersen. Het bestaat uit dunne staaldraden die in netvorm of als losse draden zijn toegepast en zo de sterkte en stijfheid van betonnen constructies verbeteren.

De meest voorkomende vormen zijn gegalvaniseerd of gegalvaniseerd-epoxy gecoate draadwapeningnetten (gelaste draadwapening) en losse draadrollen die ter plaatse met krammen of binddraad tot wapeningsnetten kunnen worden samengevoegd. Gelaste netten bestaan uit een regelmatig rooster van draden die ter plaatse zijn gelast, terwijl ongewapend draad soms wordt toegepast in combinatie met andere wapening of voor lichte toepassingen. Draadwapening kan ook bestaan uit individuele draadstaven voor speciale toepassingen.

Toepassingen omvatten betonvloeren, fundamenten, wanden en prefab-elementen, waar trek- en buigspanningen moeten worden overgedragen. Het net of de draden worden in het beton geplaatst met voldoende omhullingsafstand (contractie) en een correcte dekking ten opzichte van het oppervlak om corrosie te voorkomen. Bij lichte constructies kan draadwapening in combinatie met zwaardere stalen wapening voorkomen; bij grotere belasting geeft men de voorkeur aan traditionelere stavenwapening.

Gemeenschappelijke eigenschapen zijn treksterkte, ductiliteit en corrosiewering (bij gevelde of beschermde varianten). Ontwerp en installatie moeten voldoen aan nationale en Europese normen voor betonwapening, zoals de relevante onderdelen van Eurocode 2 en lokale regelgeving. Draadwapening biedt kosten- en werkgelegenheidsvoordelen bij lichtere tot middelzware toepassingen, mits correct gepland en geplaatst.