databasesamenstelling

Databasesamenstelling is de wijze waarop een database is opgebouwd en georganiseerd om data op te slaan, te beheren en op te halen. Het omvat zowel de gegevensstructuur als de bijbehorende metadata en administratie.

De belangrijkste elementen zijn het gegevensmodel, het schema en de feitelijke opslag. Het gegevensmodel bepaalt hoe data wordt weergegeven: relationeel (tabel-gebaseerd met rijen en kolommen), documentgebaseerd (verzamelingen documenten zoals JSON), kolomgebaseerd voor analytische workloads, of sleutel-waarde. Het schema beschrijft de tabellen of collecties, de kolommen/velden, data types, en de relaties tussen entiteiten. Belangrijke kernonderdelen zijn primaire sleutels, unieke sleutels, niet-nulbeperkingen en buitenlandse sleutels, plus indexen, views en opgeslagen procedures of triggers die gedrag en query's definiëren. Metadata en een data dictionary geven informatie over de structuur en het zakelijke betekenis van de data.

Bij de databasesamenstelling spelen beslissingen over normalisatie versus denormalisatie een rol. Normalisatie vermindert dataredundantie en verbetert integriteit, terwijl denormalisatie bepaalde leesprestaties kan verbeteren bij specifieke workloads. Indexen, partititionering en sharding dragen bij aan schaalbaarheid en prestaties.

Beheer en beveiliging zijn geïntegreerde aspecten: het DBMS, back-ups, replicatie, high availability, en beveiligingsmaatregelen zoals authenticatie, machtigingen en encryptie. Het onderhoud omvat ook schemamigraties en evolutie van de structuur terwijl de toepassing groeit of verandert.