colloïdeverwijdering

Colloïdeverwijdering is het proces waarbij colloïdedeeltjes uit een suspensie of vloeistof worden verwijderd. Colloïden zijn deeltjes met een doorsnede van circa 1 nanometer tot enkele micrometers die door Brownse beweging in suspensie blijven en door hun oppervlakte-eigenschappen vaak stabiel blijven, waardoor ze niet vanzelf uit de vloeistof bezinken. Het verwijderen van colloïden is cruciaal bij drinkwater- en afvalwaterbehandeling en speelt ook een rol in industriële processen zoals chemie, voeding en farmacie, waar colloïden storingen of ondoorzichtigheid kunnen veroorzaken.

De verwijdering berust doorgaans op destabilisatie van colloïden en daaropvolgende agglomeratie tot grotere vlokken die wel kunnen bezinken of afgescheiden kunnen worden. Belangrijke mechanismen zijn: neutralisatie van de colloïde-lading met coagulanten (bijv. aluminiumsulfaat, ferri-ijzeren zouten of polyaluminium-chloride); brugvorming door polymeren waarmee deeltjes aan elkaar kleven; en adsorptie van chemicaliën op de deeltjes. Fysische scheidingstechnieken zoals sedimentatie na flocculatie of ontkoppelingsflotatie (DAF, dissolved air flotation) dragen eveneens bij aan verwijdering. Filtratie en membraanprocessen zoals micro- of ultrafiltratie kunnen afzondering op moleculair niveau realiseren.

Toepassingen omvatten drinkwaterproductie, afvalwaterzuivering, industrieel proceswater en bodemsanering. De efficiëntie hangt af van factoren zoals pH, ionic strength, organische stof en deeltjesgrootte; verwijderingspercentages variëren doorgaans van tientallen procenten tot meer dan 99 procent bij geoptimaliseerde behandeling. Uitdagingen zijn onder meer dosering van chemicaliën, slibproduktie en membranverontreiniging.