Home

brondatastructuren

Brondatastructuren zijn fundamentele datastructuren die dienen als bouwstenen voor algoritmen en softwaretoepassingen. Ze bepalen hoe data in het geheugen wordt georganiseerd en hoe operaties zoals toevoegen, verwijderen en zoeken worden uitgevoerd. In de literatuur worden ze vaak behandeld als basisuitgangen voor het ontwerpen van efficiënte programma’s en systemen.

Veel voorkomende brondatastructuren omvatten arrays, gekoppelde lijsten, stacks, queues, bomen, grafen, hashtables en verzamelingen (sets) of

Brondatastructuren worden onderscheiden van abstracte datatypen (ADT). Een ADT beschrijft welke operaties mogelijk zijn zonder een

Ontwerpbeslissingen bij het gebruik van brondatastructuren hangen af van gebruikspatronen en prestatie-eisen, zoals snelheid van zoeken,

Zie ook: datastructuren, algoritmes, abstracte datatypen.

kaarttypen
(maps/dictionaries).
Deze
structuren
verschillen
in
geheugenlayout,
toegankelijke
operaties
en
tijdscomplexiteit:
arrays
bieden
snelle
indextoegang
maar
hebben
meestal
een
vaste
grootte;
gekoppelde
lijsten
ondersteunen
efficiënte
inserties
en
deleties;
stacks
volgen
LIFO
en
queues
FIFO;
bomen
ondersteunen
hiërarchische
ordening;
grafen
modelleren
relaties
tussen
knooppunten;
hashtables
leveren
doorgaans
snelle
sleutel-zoekopdrachten,
afhankelijk
van
de
implementatie.
specifieke
implementatie,
terwijl
brondatastructuren
de
concrete
representatie
en
kosten
geven.
inserties,
geheugenverbruik
en
de
frequentie
van
iteratie
over
data.
Ze
vormen
de
basis
voor
vele
algoritmen
en
databank-
en
geheugenbeheerconcepten.