bodemscheiding

Bodemscheiding is een term uit de bodemkunde die verwijst naar de grens tussen verschillende bodemlagen in een bodemprofiel. Deze scheiding markeert doorgaans een verandering in eigenschappen zoals textuur, korrelgrootte, kleur, structuur, vochttoestand en organische stof en kan zowel scherp (abrupt) als geleidelijk (gradueel) verlopen.

Scheidingen ontstaan door pedogenetische processen zoals eluviatie en illuviatie, veranderingen in vochtregimes, of door afzetting en afbraak van materialen in de bodem. Ook menselijke activiteiten, zoals bodembewerking en verplaatsing van materialen, kunnen bodemscheidingen veroorzaken. In bodemkaarten en profielen geven deze grenzen informatie over de ontstaanswijze, drainage en vruchtbaarheid van het gebied.

Een bekend aspect is de scheiding tussen de horizon A en horizon B. De A-horizon bevat meestal meer organische stof en voedingsstoffen en is vochtig en kruimelig, terwijl de B-horizon een andere textuur of structuur kan tonen door afzetting of vertroebeling van mineralen. Verder komen scheidingen voor tussen oude geologische lagen en door menselijke ingrepen gewijzigde oppervlaktelagen, of tussen losse losse lagen en samenhangende onderlagen.

In veldonderzoeken wordt bodemscheiding vastgesteld door diepteprofilering, monsterneming en beschrijving ter plaatse, met aandacht voor kleur (bijvoorbeeld met de Munsell-kaart), textuur, structuur en vochtigheid. De scheiding is relevant voor landbouwplanning, drainage, waterbeheer en bouwtoepassingen, omdat de wortelzone, doorlatendheid en waterretentie per zijde van de grens kunnen verschillen.

Zie ook: bodemhorizon, bodemprofiel, bodemkaart, pedogenese.