Home

blootstellingsschattingen

Blootstellingsschattingen zijn schattingen van de hoeveelheid of dosis van een stof of agent waaraan individuen of bevolkingsgroepen gedurende een specifieke periode worden blootgesteld. Ze combineren informatie over blootstellingsroutes (inademing, ingestie, contact met de huid) met data over duur, frequentie en intensiteit van de blootstelling en leveren vaak een inschatting van zowel externe als interne dosis.

De berekening kan deterministisch zijn, gebaseerd op conservatieve scenario’s, of probabilistisch, waarbij variabiliteit en onzekerheden worden

Bronnen en data variëren: milieu- en productconcentraties, tijd-activiteitspatronen, gebruiksgewoonten, biomonitoring-gegevens en vragenlijsten. Uitkomsten worden vaak uitgedrukt

Toepassingsgebieden omvatten voedselveiligheid, milieu- en arbeidsveiligheid, en consumentenzaken; regelgevende kaders op EU- en nationaal niveau, zoals

Beperkingen en onzekerheden: er bestaat een onderscheid tussen variabiliteit (tussen mensen) en onzekerheid (beperkte kennis), wat

weergegeven
met
kansverdelingen
(bijvoorbeeld
via
Monte
Carlo-simulaties).
Binnenmodellen
zoals
fysiologisch-gebaseerde
farmacokinetische
modellen
(PBPK)
kunnen
worden
gebruikt
om
de
interne
dosis
af
te
leiden
uit
externe
blootstelling.
in
mg/kg
lichaamsgewicht
per
dag
of
in
procentuele
bijdragen
van
verschillende
blootstellingsroutes.
Ze
dienen
als
input
voor
risicobeoordeling
en
beleidsbeslissingen.
risicobeoordelingen
voor
voedsel
en
regelgeving
onder
REACH,
maken
gebruik
van
blootstellingsschattingen
en
gerelateerde
modellen.
interpretatie
bemoeilijkt.
Validatie
met
biomonitoring
en
gevoeligheidsanalyses
helpt
robuustheid
te
beoordelen,
maar
extrapolaties
tussen
populaties
of
blootstellingsroutes
kunnen
misleidend
blijven.