bijvoeglijkeNNwoorden

Bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die een eigenschap of kwaliteit van een zelfstandig naamwoord aangeven. In het Nederlands komen zij vooral voor in twee functies: attributief en predicatief. Attribuutief betekent dat het BNW direct voor het zelfstandig naamwoord staat, zoals in de grote auto of een mooie dag. Predicatief volgt het BNW na een koppelwerkwoord zoals zijn, worden of blijven, bijvoorbeeld De auto is groot; De dag blijft mooi.

BNW stemmen doorgaans mee met het zelfstandig naamwoord in getal en bepaling. Dat betekent dat de vorm van het BNW meestal verandert afhankelijk van of het zelfstandig naamwoord enkelvoud of meervoud is en of het bepaald of onbepaald is. Voorbeelden in de attributieve positie zijn: de grote auto, de mooie huizen. In predicatieve positie blijft het BNW meestal ongewijzigd in de basisvorm, behalve bij vergelijking of nadruk.

De graden van vergelijking worden met de positieve vorm, de vergelijkende vorm en de overtreffende vorm uitgedrukt: groot, groter, grootste; mooi, mooier, mooiste. Sommige veelgebruikte onregelmatige voorbeelden zijn goed, beter en best. Voor lange bijvoeglijke naamwoorden kan ook de vorm met meest worden gebruikt: bijvoorbeeld belangrijkste dingen, meest interessante boeken. In de meeste gevallen wijkt de juiste vorm af van de basisvorm afhankelijk van de positie (attributief versus predicatief) en van de toon van de zin.

Uitzonderingen en variatie komen voor bij uitzonderlijke vormen en bij woorden die al eindigen op -e, waarbij de regels tot zekere precisie afwijken. Over het algemeen vormen bijvoeglijke naamwoorden een belangrijke bouwsteen van zinsstructuur, waarbij ze samen met het zelfstandig naamwoord of het koppelwerkwoord de betekenis van een frase bepalen.