beoefening

Beoefening is het proces of de toestand waarin iemand regelmatig een activiteit uitvoert met als doel vaardigheid, kennis of bekwaamheid te ontwikkelen en te behouden. De term wordt gebruikt voor zowel het oefenen van praktische vaardigheden als voor de professionele uitoefening van een vak. In de meeste gevallen staat beoefening gelijk aan oefening of training, maar bij het beschrijven van een beroep of kunsten verwijst het vooral naar de praktijkgerichte uitvoering van dat vak.

Beoefenen kan in vele domeinen voorkomen: sport, muziek, beeldende kunst, wetenschap, onderwijs en ambacht. In sport en muziek duidt beoefening op herhaalde, gerichte oefeningen die prestaties verbeteren. In professionele en academische contexten verwijst de beoefening naar de praktijkmatige toepassing van kennis binnen een vakgebied, bijvoorbeeld de beoefening van de geneeskunde of de rechtspraktijk, vaak onder regelgeving en toezicht van een beroepsorganisatie.

Etymologie: beoefening komt van het werkwoord beoefenen, met be- als voorvoegsel en oefening als het zelfstandig naamwoord van oefenen. Het onderscheid tussen oefening en beoefening is subtiel: oefening verwijst vaak naar een specifieke training of activiteit, terwijl beoefening ook de duur en professionaliteit van de praktijk kan aanduiden.