beeldkanalen

Beeldkanalen zijn de individuele informatie-lagen van een digitale afbeelding. Elk kanaal slaat een afzonderlijk component van kleur- of helderheidsinformatie op voor alle pixels, zodat kleurrijke of grijswaardebeelden kunnen worden gereconstrueerd door de kanalen samen te voegen.

In een typische kleurafbeelding komen kanalen overeen met kleuronderdelen zoals rood, groen en blauw, die samen additief het uiteindelijke beeld vormen. Extra kanalen kunnen grijswaarde of helderheid bevatten, en een alfa-kanaal kan transparantie of masking-per-element beschrijven. In sommige formaten worden kanalen als aparte vlakken opgeslagen, terwijl andere formaten ze interleaved bewaren.

In andere kleurruimten kunnen kanalen anders genoemd worden. In CMYK bijvoorbeeld zijn er cyaan, magenta, geel en zwart; in andere contrasten zoals HSV of CIELAB verwijzen kanalen naar tint, verzadiging of lichtheid. Het uiteindelijke beeld wordt doorgaans gevormd door de kanaalen op verschillende manieren te combineren, afhankelijk van de gewenste weergave en verwerking.

De inhoud van elk kanaal wordt bepaald door de bitdiepte, meestal 8, 16 of 32 bits per kanaal, wat het dynamisch bereik en de nauwkeurigheid bepaalt. Kanalen kunnen onafhankelijk worden gemanipuleerd, waardoor operaties zoals kleurenbalans, kanaalverwisseling, filtering, masking en compositing mogelijk zijn. In beeldverwerkingsprocessen spelen kanalen een sleutelrol bij selectie, analysemethoden en kwaliteitscontrole.

Formaten en software slaan kanalen op verschillende manieren op. Sommige RAW-formaten bewaren sensorkanalen direct, terwijl TIFF, PNG en JPEG gecomprimeerde of samengestelde kleurkanalen opslaan. Het begrip van beeldkanalen is essentieel voor kleurcorrectie, compositing en beeldanalyse.