Home

arbeidsmarktcontexten

Arbeidsmarktcontexten verwijst naar de verzamelnaam voor de omgevings- en systeemfactoren die de werking van arbeidsmarkten bepalen. Ze omvatten zowel macro-economische omstandigheden als beleids- en institutionele kaders, evenals regionale en sectorale kenmerken. In dit concept dienen onder meer de economische conjunctuur, werkgelegenheidscijfers, demografische ontwikkelingen en technologische vooruitgang als bepalende factoren.

Op macro-niveau spelen factoren zoals economische groei, inflatie, werkloosheid en arbeidsproductiviteit een rol. Demografie (vergrijzing, migratie)

Regionale en sectorale contexten leiden tot variatie in arbeidsmarktdruk en kansen. Regionale economische structuur, stedelijk versus

Contexten werken samen en beïnvloeden voor werkgevers en werknemers de kansen op werving, arbeidsparticipatie, loonontwikkeling en

beïnvloedt
de
omvang
en
samenstelling
van
de
beroepsbevolking.
Globalisering
en
digitalisering
veranderen
de
vraag
naar
vaardigheden
en
het
soort
arbeid
dat
wordt
geaccepteerd
bij
werkgevers.
Beleidskaders
vormen
de
institutionele
context:
wetten
en
regelgeving,
minimumloon,
sociale
uitkeringen,
activeringsbeleid
en
de
organisatie
van
sociaal
overleg
en
collectieve
arbeidsovereenkomsten.
landelijk
karakter,
en
sectoropbouw
(bijvoorbeeld
zorg,
techniek,
IT)
bepalen
de
toegankelijkheid
van
banen
en
de
duurtijd
van
werkloosheid.
Onderwijssystemen
en
beroepsonderwijs
beïnvloeden
de
aansluiting
tussen
vraag
en
aanbod
van
vaardigheden
en
daarmee
mismatches
op
de
arbeidsmarkt.
mobiliteit.
Beleid
en
onderzoek
gebruiken
deze
contexten
om
arbeidsmarktvraagstukken
te
analyseren
en
gerichte
interventies
te
ontwerpen,
zoals
training,
herplaatsing
en
activering.