aanbodprognoses

Aanbodprognoses zijn inschattingen van de toekomstige beschikbaarheid van goederen, productiecapaciteit of leverbare diensten binnen een bepaald domein. Ze richten zich op wat er op korte of lange termijn beschikbaar zal zijn aan aanbod, rekening houdend met huidige voorraden, capaciteit, technologische ontwikkelingen, invoerprijzen en levertijden. Het begrip wordt vaak gebruikt naast vraagprognoses om supply chain beslissingen en economisch beleid te ondersteunen.

Doel en toepassingen: bedrijven gebruiken aanbodprognoses voor productieplanning, voorraadvulling, capaciteitsplanning en inkoop. Overheden maken sectorale prognoses voor onder meer energie, bouw of landbouw om beschikbare middelen en investeringen te plannen. Financiële instellingen kunnen risico’s beoordelen op basis van verwachte capaciteit en leveringszekerheid; adviesbureaus zetten ze in bij scenarioanalyses.

Methoden: aanbodprognoses combineren historische productie- of leveringsdata met modellen zoals tijdreeksanalyse, regressie- of oorzakelijke modellen en scenarioanalyse. Belangrijke inputvariabelen zijn capaciteitsbezetting, onderhoud en uitval, investeringen, technologische verandering, invoer- en grondstoffenprijzen, levertijden en verwachting van de vraag. Resultaten worden vaak gesegmenteerd naar regio, productielijn of supply chain-lijn.

Beperkingen: onzekerheid in toekomstige investeringen, technologische doorbraken, macro-economische schommelingen en data kwaliteit beïnvloeden de nauwkeurigheid. Regelmatige herziening en backtesting zijn gebruikelijk.

Relatie tot vraagprognoses: aanbod- en vraagprognoses worden doorgaans samen gebruikt om een evenwicht op de markt of in de toeleveringsketen te beoordelen.