Weggegaan

Weggegaan is de voltooide deelwoord van het Nederlandse werkwoord weggaan, wat betekent vertrekken of weggaan. Het duidt op een beweging van een plek of situatie en wordt meestal gebruikt in combinatie met het hulpwerkwoord zijn, bijvoorbeeld in de voltooide tijd: Hij is weggegaan. Het infinitief van de werkwoordgroep is weggaan.

Etymologie en morfologie: weggaan bestaat uit het voorvoegsel weg- (away) en het werkwoord gaan (to go). Weg- is een separabel prefix: in sommige zinsconstructies kan het prefix gescheiden blijven van de stam van het werkwoord of in de voltooid verleden Tijd samen met de rest van de werkwoordsgroep voorkomen, zoals in Gisteren is hij weggegaan.

Gebruik en betekenis: weggegaan verwijst naar een concrete handeling van vertrekken uit een plaats, bijvoorbeeld “Na afloop van de bijeenkomst is iedereen weggegaan.” Het kan ook figuurlijk worden gebruikt in verhalen of verslaggeving om aan te geven dat iemand geen deel meer uitmaakt van een groep of situatie, bijvoorbeeld “hij is uit de band verdwenen door persoonlijke redenen.” In tegenstelling tot sommige eufemismen wordt weggegaan meestal niet gebruikt om iemands overlijden aan te geven; daarvoor zou men eerder heengegaan of overleden gebruiken, afhankelijk van de toon.

Conventies en variaties: het participium weggegaan functioneert doorgaans als deel van een voltooide tijd met zijn. De vorm met hebben wordt niet gebruikelijk voor weggaan. In zinnen met een tussenvoeging kan het werkwoord weggaan ook als separabel worden behandeld, maar in de voltooide tijd blijft het participium meestal één woord: weggegaan.

Zie ook: vertrokken, vertrekken, heengaan.