Weefpatronen

Weefpatronen zijn de patronen of motieven die ontstaan uit de inrichting van de draden in een geweven stof. Ze worden bepaald door de bindingen tussen inslag- en wefgaren, de kleuren en de textuur van de draden, waardoor visuele motieven en texturen ontstaan op het oppervlak van het materiaal.

Historisch gezien hebben weefpatronen zich ontwikkeld van eenvoudige platte bindsels tot complexe structuren. Traditioneel werden patronen gemaakt met handwevens, dobby- en later jacquard-lommen. De jacquardmachine, uit de 19e eeuw, maakte het mogelijk zeer gedetailleerde en variabele patronen te produceren door gepunchte kaarten die de binding sturen. Tegenwoordig worden veel patronen digitaal ontworpen en via elektronische jacquardsystemen of kaart-gebonden systemen uitgevoerd.

Soorten weefpatronen omvatten onder meer de gangbare bindingen zoals de plain weave, twill en satijn, maar ook complexe patronen zoals damast en brokaat die door specifieke weefstructuren ontstaan. Patroontypen kunnen vlak of herhalend zijn, en kunnen zowel inspanning in kleur als in structuur vertonen. Patroonontwerp kan bestaan uit weving van verschillende garenkleuren, variaties in densiteit en drayedraden, en het gebruik van motivatie- of herhalingskaders.

Ontwerp en productie van weefpatronen combineren textielwaardering met technologie: ontwerpers gebruiken computer-aided design (CAD) en patroonbibliotheken, waarna het patroon wordt vertaald naar de weeftechniek en het aantal draden per inch. Weefpatronen spelen een centrale rol in mode, interieurtextiel en technische textieltoepassingen.