Vloerwaarde

Vloerwaarde is een term die in Nederlandse financiële en vastgoedpraktijk voorkomt en verwijst naar de minimumwaarde waaronder een actief of contract niet mag worden gewaardeerd of uitbetaald. Het fungeert als een floor of bodem die zekerheid biedt tegenover dalingen in de marktwaarde of in de opbrengst.

In de context van hypotheken en vastgoedfinanciering wordt de vloerwaarde vaak gebruikt als een minimale waarde die bij waardebepalingen of solvabiliteitsberekeningen in aanmerking wordt genomen. Daarnaast kan een vloerwaarde een rol spelen bij het bepalen van leenverhoudingen (loan-to-value) en bij heronderhandelings- of aflossingskaders wanneer marktomstandigheden snel veranderen. Voor kredietverstrekkers biedt een vloerwaarde een bescherming tegen extreme dalingen in onderpandwaarde; voor leners kan die vloer betekenen dat zij bij dalende waarden mogelijk niet onderworpen zijn aan directe heronderhandeling zolang de waarde boven de vloer blijft.

In beleggingsproducten en garantie-achtige constructies kan vloerwaarde ook de minimale terugbetaling of output bepalen, bijvoorbeeld in schuldpapier met garantie op minimumrendement of in gestructureerde producten met een kapitaalgarantie.

Berekening en interpretatie variëren afhankelijk van de contractuele afspraken, regelgeving en marktomstandigheden. Floors kunnen gebaseerd zijn op historische prijzen, recente taxaties, modelmatige waarderingen of afgesproken drempels in een overeenkomst. Nadelen zijn onder meer dat vloeren subjectief kunnen zijn en minder responsief op snelle marktontwikkelingen, wat tot disbalans kan leiden tussen werkelijke waarde en vloerwaarde.

Zie ook: marktwaarde, WOZ-waarde, prijsdrempel, loan-to-value.