Verwijzen

Verwijzen is een Nederlands werkwoord met meerdere verwante betekenissen. Het kan betekenen: iemand doorverwijzen naar een andere persoon of instantie voor hulp of behandeling; iemand of iets naar een bron, document of voorbeeld verwijzen; of in schriftelijke teksten naar een bron of tijdschrift citeren. In alle gevallen draait het om het aangeven van richting, eigendom of verwijzing naar iets anders.

Het werkwoord gaat meestal samen met het voorzetsel naar. Verwijzen naar iemand of iets kan dus zijn: iemand verwijzen naar een collega, een arts, een document of naar een bron in een tekst. Een andere belangrijke betekenis is het citeren of aangeven van een bron: een stuk tekst verwijzen naar een boek of artikel, of naar eerder onderzoek. In medisch en sociaaljuridisch jargon is doorverwijzen een veelgebruikte uitdrukking: een huisarts verwijst een patiënt door naar een specialist of door naar een andere dienst.

Etymologisch komt verwijzen van het samenvoegen van ver- (een prefix met verschillende functies) en wijzen (aangeven, tonen, wijzen). De combinatie geeft het idee van richting geven of ergens naartoe wijzen.

Conjugatie en verwante vormen: in de tegenwoordige tijd is het: ik verwijs, jij verwijst, hij verwijst, wij verwijzen, jullie verwijzen, zij verwijzen. De verleden tijd oogt als verwees (ik verwees), verwees, verwezen. Het voltooid deelwoord is verwezen. Een verwant werkwoord is doorverwijzen, wat specifiek betekent iemand door te sturen naar een andere professional of instantie; de vorming en betekenis blijven verwant aan verwijzen.

Zie ook: verwijzing (het zelfstandige naamwoord), bronvermelding, citaat.