verwees

Verwees is de verleden tijd van het Nederlandse werkwoord verwijzen. Verwijzen betekent iemand of iets naar een andere bron, persoon of instantie sturen of doorverwijzen. Verwees geeft dus een voltooide handeling aan waarbij iemand vroeger werd doorgestuurd of doorverwezen.

In gebruik is verwees vooral te vinden in medische, juridische of bibliografische contexten, waar een iemand wordt doorverwezen naar een specialist, een rechter of een andere informatiebron. Voorbeeld: De huisarts verwees de patiënt door naar een specialist.

Etymologisch gezien komt verwijzen van het voorvoegsel ver- in combinatie met wijzen, met de kernbetekenis van aanwijzen of tonen. De verleden tijd verwees volgt de onregelmatige vervoeging van dit werkwoord: ik verwees, jij verwees, hij verwees; wij verwezen, jullie verwezen, zij verwezen.

Locatie en verwante vormen: Doorverwijzen is een veelgebruikte verwante uitdrukking die aangeeft dat iemand niet bij een eerste bron blijft maar verder wordt doorgeleid. Het voltooid deelwoord is doorverwezen. Het zelfstandig naamwoord wees betekent “een wees, een orphan” en is een andere betekenis van dezelfde letters maar heeft geen relatie met verwees.

Samenvatting: Verwees is de enkelvoudige verleden tijd van verwijzen en duidt op een in het verleden uitgevoerde handeling van doorverwijzen of doorsturen naar een andere bron of instantie. Het is een gebruikelijk maar speciefiek taalkundig begrip binnen literaire, juridische en medische contexten.