Verkeerssignalering

Verkeerssignalering is het systeem van verkeerslichten en aanverwante apparatuur dat het verkeer regelt en de veiligheid en doorstroming op wegen en kruispunten bevordert. Het omvat signaalhoofden met rood, amber en groen licht, detectie- en regelapparatuur, en vaak ook voorzieningen voor voetgangers en fietsers.

De belangrijkste onderdelen zijn signaalhoofden, een verkeersregelkast die timing bepaalt en detectiesystemen zoals in-lussen, radar of camera’s die de verkeersdrukte meten. Aan kruispunten kunnen pushbuttons voor voetgangers en audiosignalen voor slechtzienden aanwezig zijn. Sommige systemen geven prioriteit aan bus, tram of nooddiensten.

Verkeerssignalering werkt meestal volgens cycli: groen geeft doorgang, amber waarschuwt voor stoppen en rood staat. Duur en volgorde van de fasen kunnen variëren; bij kruispunten met detectie of adaptieve controle passen signalen zich aan de verkeersstroom aan om wachttijden te verminderen en doorstroming te verbeteren.

Veiligheid en toegankelijkheid zijn belangrijk. Veel kruispunten hebben extra signalen voor voetgangers en fietsers, en bieden tactiele of audiosignalen. In sommige systemen is prioriteit mogelijk voor openbaar vervoer of nooddiensten.

Regelgeving en normen sturen ontwerp en uitvoering. Internationale verdragen en nationale wetten bepalen kleuren, betekenissen en kruispuntontwerp. In Nederland vallen verkeerslichten onder RVV en gerelateerde regelgeving.

Geschiedenis en trends: de signalering ontstond uit het eind van de 19e eeuw met gas- en later elektrische systemen; de huidige standaard is de driekleur-signaal met centrale of gedistribueerde besturing. Huidige ontwikkelingen richten zich op adaptieve signalering en connected systemen.