Home

Vectorbestrijding

Vectorbestrijding is een onderdeel van de volksgezondheid gericht op het verminderen van transmissie van ziekten die door vectoren worden overgedragen. Vectoren zijn organismen zoals muggen, teken, slakken en zandvliegen die ziekten kunnen verspreiden. Het doel is menselijk contact met vectoren te verminderen en de ziektecyclus te onderbreken.

In de praktijk werkt vectorbestrijding vaak volgens integrale vectorbestrijding (IVM). IVM combineert verschillende maatregelen die passen

Maatregelen omvatten milieu- en bronbestrijding (verwijderen of afdekken van stilstaand water), chemische bestrijding (insecticiden en larviciden

Monitoring en evaluatie zijn essentieel. Vector- en ziekte-surveillance informeerden interventies en maken aanpassingen mogelijk; data worden

Toepassingsvelden zijn malaria, dengue, zika en Lyme. Succes vereist aandacht voor ecologie, klimaat, gedrag van mensen

Bij de uitvoering werken lokale, nationale en internationale instellingen samen, bijvoorbeeld met WHO-richtlijnen, om best practices

bij
lokale
omstandigheden,
en
legt
de
nadruk
op
bewijs,
duurzaamheid
en
samenwerking
tussen
gezondheidszorg,
milieu,
waterbeheer,
ruimtelijke
planning
en
bewoners.
met
rotatie
om
resistentie
te
beperken)
en
biologische
of
biotechnologische
methoden
(larvivoren
zoals
vissen,
Bti,
Wolbachia-geïnfecteerde
muggen;
steriele
mannetjes
bij
SIT).
gebruikt
om
effectiviteit
en
kostenefficiëntie
te
beoordelen.
en
beschikbaarheid
van
middelen;
uitdagingen
zijn
onder
meer
resistentie,
milieubelasting
en
sociale
acceptatie.
en
monitoring
te
harmoniseren.