VLANconfiguratie

VLANconfiguratie verwijst naar het proces van het plannen, ontwerpen en toepassen van virtuele LANs in een netwerk. Een VLAN verdeelt een fysiek netwerk in aparte broadcast-domeinen, zodat verkeer binnen een VLAN blijft terwijl verkeer tussen VLANs via een router of L3-switch wordt geleid. VLAN-tagging volgens de IEEE 802.1Q-standaard maakt het mogelijk om meerdere VLANs over dezelfde fysieke link te transporteren. De configuratie bepaalt welke poorten bij welke VLANs horen en hoe verkeer tussen VLANs wordt gerouteerd.

Belangrijke concepten zijn onder meer het VLAN-id (een numerieke stapel identificeert elk VLAN), access ports en trunk ports, de native VLAN en inter-VLAN routing. Op accesspoorten horen eindapparaten zoals PC’s en printers maar één VLAN, terwijl trunkpoorten meerdere VLANs dragen via tagging. Inter-VLAN routing laat verkeer tussen VLANs toe en wordt meestal verzorgd door een router of een laag-3 switch. DHCP- en IP-adresseringsplannen moeten afgestemd zijn op de VLAN-indeling.

Implementatie vindt plaats op netwerkapparatuur zoals switches en routers. Een standaardbenadering omvat het plannen van VLANs, poorten toewijzen aan VLANs, het configureren van trunklinks tussen switches, en het instellen van inter-VLAN routing. Het beheer van het netwerk wordt vaak gescheiden van gebruikersverkeer door een dedicated management VLAN. In veel netwerken wordt router-on-a-stick toegepast of wordt een laag-3 switch gebruikt voor inter-VLAN routing, waarbij DHCP-relay het adresbeheer vereenvoudigt.

Best practices omvatten duidelijke documentatie van het VLAN- en poortontwerp, consistente naamgeving, het uitschakelen van ongebruikte poorten, het beperken van verkeer tussen VLANs met ACLs en regelmatige monitoring op anomalieën. Veelvoorkomende problemen zijn mismatches in trunk-negotiatie en native VLAN, dubbele tagging of verkeerde poorttoewijzingen, die meestal samenhangen met inconsistent firmware of configuratie.