VLANindeling

VLANindeling verwijst naar de manier waarop een netwerk wordt opgedeeld in virtuele LANs (VLANs). Elke VLAN vormt een apart broadcastdomein, wat de reikwijdte van broadcasts beperkt en de beveiliging en de schaalbaarheid vergroot. VLANs worden geïdentificeerd door een VLAN ID en een optionele naam. In moderne netwerken wordt 802.1Q tagging gebruikt: frames worden gemarkeerd zodat meerdere VLANs over een enkele fysieke koppeling kunnen lopen (trunk). Aan de rand van het netwerk bevinden zich access ports die telkens één VLAN dragen, terwijl trunk ports meerdere VLANs kunnen carryen. De 'native' VLAN is een VLAN voor ongetagde (untagged) frames op een trunk.

Ontwerp en implementatie: Bij het ontwerpen van een VLAN-indeling worden functies of groepen binnen een organisatie vertaald naar VLANs (bijv. HR, IT, productie). Een gangbare aanpak is om elk functioneel gebied op een apart VLAN te plaatsen en een consistente IP-adressering per VLAN te plannen. Switches gebruiken routing tussen VLANs via inter-VLAN routing, bijvoorbeeld via een Layer 3 switch met SVI's of via router-on-a-stick. DHCP-relay kan worden ingesteld zodat clients in elke VLAN een DHCP-server kan bereiken.

Beheer en beveiliging: Een duidelijke documentatie van namen, numerieke structuur en adresplanning is essentieel. Beperk het aantal onbenutte poorten en gebruik beveiligingsmaatregelen zoals ACLs of private VLANs om verkeer tussen VLANs te controleren. Regelmatige auditing en monitoring van VLAN-configuraties helpen misconfiguraties en beveiligingsrisico's voorkomen. Een goed doordachte VLAN-indeling draagt bij aan efficiëntere, veilige en beter beheersbare netwerken.